Koncentrując się na sprawdzonych metodach, artykuły ukierunkowane na rozwiązania mogą przebudowywać problemy w sposób, który pobudza nowe myślenie zarówno wśród decydentów, praktyków, jak i członków społeczności. Oto kilka przykładów:  

Zaproponuj społecznościom bardziej skuteczne strategie

Rhiannon Meyers napisała serię zatytułowaną „Koszt Leczenia Cukrzycy”, która ukazywała się przez rok w gazecie „Caller-Times” w hrabstwie Corpus Christi w Teksasie. Chociaż hrabstwo to notuje największy odsetek amputacji kończyn w USA, cukrzyca była tam problemem długo ukrywanym i ignorowanym. W skład serii Meyers wchodzą trzy oparte na rozwiązaniach artykuły o społecznościach w innych częściach Stanów Zjednoczonych, które z większym powodzeniem zajmowały się opieką diabetologiczną. Według Meyers „Artykuły rozwiązań […] prawdopodobnie otrzymały najwięcej informacji zwrotnych i były najbardziej kontrowersyjne. Między innymi dlatego, że siały zamęt wśród usługodawców tej społeczności... To były najbardziej mięsiste części tej serii. To właśnie one wywołały najbardziej burzliwą dyskusję o tym, co możemy zrobić inaczej, a czego teraz nie robimy”.

Koniec z wymówkami dla bezczynności

Jeżeli pokażesz, że coś sprawdza się w jednym miejscu, odbierasz możliwość usprawiedliwienia porażki gdzie indziej. Na początku tego wieku leki na HIV/AIDS kosztowały tak dużo, że w krajach rozwijających się wirus ten był uznawany za wyrok śmierci. W 2001 r. Tina Rosenberg napisała artykuł dla „The New York Times Magazine”, w którym zbadała ten problem od zupełnie innej strony. Omówiła, w jaki sposób Brazylia znacznie obniżyła ceny leków na AIDS/HIV i jak radzi sobie ze złożonym schematem leczenia. Zastosowała także metodę śledczą, która miała na celu ujawnienie zachowań urzędników państwowych i firm farmaceutycznych w USA. Artykuł Rosenberg skłonił wielu decydentów do kwestionowania założeń, które wykorzystywano jako uzasadnienie wysokich cen leków. Jej tekst jest również uważany za jedną z przyczyn stworzenia Światowego Funduszu Walki z AIDS, Gruźlicą i Malarią.

Wystaw organizację na działanie potężnej idei, która może zmienić sposób jej funkcjonowania.

Celem kampanii „100 000 domów” było radykalne ograniczenie liczby długotrwale bezdomnych osób w USA. W drugim roku realizacji programu stało się jasne, że prace się opóźniają. Wtedy liderzy kampanii przeczytali kolumnę Fixes w „New York Timesie” na temat strategii Rapid Results (szybkie rezultaty). Jej zadaniem jest zmobilizowanie społeczności do zorganizowania się, aby osiągnąć śmiałe cele w ciągu 100 dni. Organizatorzy kampanii nawiązali kontakt z twórcami Rapid Results i przyjęli ją jako strategię podstawową; wdrożono ją w społecznościach w różnych częściach kraju. W lipcu 2014 r. twórcy kampanii ogłosili, że zrealizowali cel, jakim było zapewnienie dachu nad głową 100 tys. długotrwale bezdomnym osobom. Liderzy kampanii „100 0000 domów” twierdzą, że sukces jest bezpośrednio związany ze współpracą z Rapid Results.

Zmień dyskurs i oficjalną politykę społeczności

Dziennikarka „Milwaukee Journal Sentinel”, Meg Kissinger, przez wiele lat zajmowała się tematem zdrowia psychicznego. Największą siłę oddziaływania miała napisana przez nią seria z 2013 r. zatytułowana „Przewlekły Kryzys”, w której Kissinger udowodniła, że pacjenci nadal umierają z powodu maltretowania i zaniedbywania, a także informowała o metodach reformowania systemu. Natychmiast po zakończeniu publikacji hrabstwo Milwaukee zniosło polityczną kontrolę nad zarządzaniem systemem opieki nad zdrowiem psychicznym i utworzyło pozbawioną polityków Radę Zdrowia Psychicznego, w której skład weszli eksperci w zakresie zdrowia psychicznego. Ponadto nowy budżet hrabstwa zapewnił duży wzrost wydatków na opiekę nad zdrowiem psychicznym. Seria „Przewlekły Kryzys” zawiera trzy poświęcone rozwiązaniom artykuły, które zdaniem Meg Kissinger zdecydowały o sile jej oddziaływania. „Mówić o problemach, a jest ich wiele w systemie opieki zdrowotnej hrabstwa Milwaukee, to jedno, ale prawdziwą wartością dla czytelników jest wiedza, w jaki sposób inna społeczność radzi sobie z jakimś problemem. I jak go rozwiązuje”, podkreśla Meg Kissinger.

Wymyśl na nowo status quo

Co by się wydarzyło, gdyby Michael Lewis zdecydował się rozwiązać problem niezdrowego wpływu pieniędzy na baseball, skupiając się na zespole, który miał tych pieniędzy bardzo mało i w rezultacie przegrywał? Czy ktoś by o tym przeczytał lub dowiedział się czegoś z tej historii? Zamiast tego Lewis zastosował metodę rozwiązań. I zmienił sport na zawsze, tworząc system Moneyball.l.